Recensie quotes naar aanleiding van het programma SEED IV op November Music 2012:
Sclavis en Tetzepi passen perfecte match. (Tim Sprangers, De Volkskrant)
Tetzepi een dampende machine! (Herman ter Loo, “eigentijds” Blog Radio 4 VPRO)
Huiveringwekkend mooie momenten. IJzersterke composities
(Rinus van der Heijden, Jazz en Zo)
Tetzepi klonk als een natuurkracht, Sclavis deed denken aan Eric Dolphy (Koen de Wit, Concertzender Blog)
Recensie fragmenten naar aanleiding van de nieuwe Tetzepi cd SEED.
** “…..Het 15-koppige Amsterdamse ensemble Tetzepi Bigtet omschrijft het eigen repertoire weleens als een afspiegeling van het gehaaste leven van de 21ste eeuw. De omschrijving is treffend. Een stuk van het ensemble duurt gemiddeld net zo lang als een tramritje van het Leidseplein naar het Centraal Station, ongeveer negen minuten. Zo veel en zo weinig als op dat ritje kan gebeuren, zo veel gebeurt er in de muziek van Tetzepi. ……… Fantastisch te horen hoe elke componist op zijn eigen wijze gebruik maakt van de aanwezige muzikale potentie van het orkest….”
Het Parool 22/7/09 - MdB
** “….‘Seed’ is alweer de vierde cd van een van de boeiendste grote bands in Nederland…….. De componisten (zowel van binnen de band als daarbuiten) kregen de vrijheid om er hun eigen gang mee te gaan. Dat hebben ze zodanig verschillend gedaan dat er een zeer gevarieerde cd is ontstaan, die alle parameters (dynamiek, klankkleur, ritmiek, ordening, structuur) van de band volledig uitbuit.
Herman te Loo / Jazzflits
** “…..De musici zijn zeer interactief en spelen zeer hecht samen.
Op deze goedklinkende cd presenteert Tetzepi zich weer als competent en grensverleggend, speels, komisch en zelfs voorbij de tijd. Een must voor iedere muzikale avonturier….”
NTB-spetember 2009
** “….Van ijle geluidswolken die aan ambient of Gil Evans doen denken tot overdonderende uitbarstingen, van swingende jazz via rauwe rock naar modern klassiek. Dit alles ten dienste van een specifiek “verhaal”: zo is “The Lowest Tide” een evocatie van de tsunami uit 2002, waardoor je als luisteraar inderdaad wordt weggeblazen. In de ruim tien jaar van haar bestaan is de groep uiterst hecht geworden en ook de meest complexe bravourestukken werden met grote precisie uitgevoerd…..”
Volkskrant 9/9/09 door Frank van Herk
** “…..De naam Tetzepi hebben Esmée Olthuis en Hans Leeuw ooit gekozen vanwege de betekenis die ze er aan meegaven: tijd voordat het begrip tijd bestond. Tijd die nog niet was ingekapseld in kaders, tijd die kon figureren in vrijheid. Dezelfde vrijheid die het muzikale concept van Tetzepi voorstaat.
Het vijftienkoppige Bigtet dat Tetzepi heet, heeft vanaf zijn geboorte vooroordelen over grote jazzbezettingen moeten bestrijden. Zo’n groot orkest, dat is natuurlijk een big band en een big band speelt conservatief, laat koper schallen, speelt in de traditie van oude meesters als de gebroeders Dorsey, Fletcher Henderson, Benny Moten en Benny Goodman. Maar daar heeft Tetzepi vanaf de allereerste noot geen boodschap aan. De kracht van de band is altijd geweest juist aan al die grenzen te ontsnappen en ‘grote’ jazzmuziek in een nieuw licht te zetten.
Hoe je het echter ook bekijkt of beluistert, ook op deze ‘Seed’ is weer te horen hoe Tetzepi naar nieuwe werelden wil reiken, door voorbij te gaan aan conventies en vrijheid boven alles te laten prevaleren. Dat levert eigenzinnigheid en dwarsigheid op en wil je daar deelgenoot van worden, ja, dan moet je even je best doen…..”
door: Rinus van der Heijden, Jazzenzo 8 september 2009